დედა და მამა ყველაზე მნიშვნელოვანი პერსონები არიან ბავშვის ცხოვრებაში. თუ დედის როლი უპირობოდ მისაღებია, მამის როლი ხშირად უსამართლოდ კნინდება ოჯახში სიმკაცრისა და დისციპლინის შენარჩუნების გამო. არადა ბავშვს ნამდვილად სჭირდება მისი მეგობრობა, ზრუნვა და დაცვა.

შესაძლოა, მამის როლის დაკნინება იმით არის განპირობებული, რომ გადატვირთული გრაფიკის გამო, ის გაცილებით ნაკლებ დროს ატარებს ბავშვთან. მაგრამ მაშინაც კი, თუ მამა დაღლილი მოდის,  ბავშვებმა იციან, რომ ის მოუსმენს, ითამაშებს, ურჩევს, დაეხმარება.

ბავშვის ჰარმონიული განვითარება შესაძლებელია მხოლოდ ორივე მშობლის არსებობის შემთხვევაში. დედა ასწავლის სინაზეს და სიყვარულს, მამა – თავდაჯერებულობას და სიმტკიცეს.  არავინ ამბობს, რომ მარტოხელა დედები ვერ უმკლავდებიან მშობლის ფუნქციებს, მაგრამ ბავშვის აღზრდა მამაკაცის მონაწილეობის გარეშე ძალიან რთულია.

ყველა მამის უნიკალურობა იმაშია, რომ ისინი თავად არიან დიდი ბავშვები. ისინი ასწავლიან მათ საქანელებზე ქანაობას, ბურთის დარტყმას, ხეზე ასვლას, გუბეებში ჭყუმპალაობას და ბალახში კოტრიალს. მამა ბავშვთა თამაშებში შესანიშნავი თანამონაწილეა.

მამა დამხმარეა კოგნიტურ და მეტყველების განვითარებაში. ისინი შვილებთან ერთად არასდროს ჩურჩულებენ, პირიქით, დაბადებიდან ბევრს და სერიოზულად საუბრობენ შვილებთან. შეგიმჩნევიათ, რამდენად ყურადღებით უსმენენ პატარები მამებს? აქ მთავარია ხმის ტემბრი და წინადადებების აგების უნარი: მოკლედ და კაცურად. მამასთან კომუნიკაცია ზრდის ბავშვის ინტერესების სპექტრს. მან იცის, როგორ ასწავლოს შვილს თეორიული ცოდნის პრაქტიკაში გამოყენება.

ბავშვები მამისგან სწავლობენ როლურ ურთიერთობებს. მამა ეხმარება ბიჭს უმტკივნეულოდ მოშორდეს დედის კალთას და გახდეს დამოუკიდებელი ადამიანი. გოგონა მამაში ხედავს ყველაზე სანდო და მზრუნველ მამაკაცს, რომელიც არასოდეს უღალატებს და ყოველთვის მხარს დაუჭერს.

მამა ზრდასრულობის გზამკვლევია. სწორედ მამები არიან უფრო ხშირად მშობლების საწოლიდან ბავშვის „გაძევების“ ინიციატორები, აძლევენ უფლებას გავიდნენ საბავშვო მოედანის მიღმა, დამოუკიდებლად იარონ სკოლაში, ეხმარებიან კიბეზე ასვლაში, ფინანსურ მხარდაუჭერაში. ის ყოველთვის მოვა, როცა ბავშვს სჭირდება.

მამა ბავშვისთვის ნამდვილი მეგობარია. შეუძლია მასთან ბედნიერად ითამაშოს, რაღაც განსაკუთრებული გააკეთოს, საიდუმლოები შეინახოს,  აარჩიოს საჩუქრები, შეასრულოს საშინაო საშინაო, დაარღვიოს რუტინა, მიირთვას არაჯანსაღი, მაგრამ გემრიელი საკვები.

მამა ასწავლის პასუხისმგებლობას. სწორედ მათგან იგებენ შვილები მიზეზ-შედეგობრივ კავშირებზე, ავტორიტეტის შესახებ, რომ ისინი პასუხისმგებელნი უნდა იყვნენ თავიანთ ქმედებებზე. დედას უყვარს ბავშვი ისეთი, როგორიც არის და მზადაა გაამართლოს მისი ყველა ქმედება. მამა უფრო ობიექტურია და იმასვე ასწავლის ბავშვს, იყოს ობიექტური საკუთარი თავის მიმართ.

მიუხედავად მათი როლური ფუნქციების სირთულისა, მამები ადვილად ასრულებენ თავიანთ მისიას, გადატვირთული სამუშაო გრაფიკისა და გადაღლილობის მიუხედავად.